Motocykl stał blisko trzydzieści lat w stodole. Jego stan był naprawdę kiepski, a korozja elementów nadwozia znajdowała się już na bardzo zaawansowanym poziomie. Mimo to ze wszystkim można było sobie poradzić, wystarczyło tylko poświęcić trochę serca i pieniędzy.
Najtrudniejszym z etapów realizacji planu odnowienia pojazdu było przywrócenie pierwotnego stanu nadwozia oraz pozostałych elementów oryginalnie lakierowanych. Najłatwiejszym sposobem przedstawienia procesu odnawiania części lakierowanych pojazdu jest wypunktowanie kolejnych czynności jakie trzeba wykonać aby otrzymać należyty efekt.
- Jeśli pojazd jest w całości, to po dopasowaniu i po przeprowadzeniu ewentualnych modyfikacji lub poprawek konstrukcyjnych dokonujemy demontażu na części pierwsze, a następnie usuwamy stare powłoki lakiernicze oraz rdzę poprzez piaskowanie lub ręcznie.
- Gdy motocykl został kupiony w częściach, to koniecznie trzeba uzupełnić go o wszystkie brakujące podzespoły wymagane do wstępnego montażu. Jak posiadamy już to co trzeba, montujemy wszystko w jedną całość i staramy się dopasować wszystkie części i podzespoły które niejednokrotnie pochodzą z kilku różnych pojazdów.
- Gdy już wszystko jest na swoim miejscu demontujemy całość i usuwamy stare powłoki lakiernicze oraz wszelkie ślady korozji.
- Po oczyszczeniu podzespołów uzupełniamy wszystkie ubytki np. za pomocą spawania.
- Gdy części są już w nienagannym stanie, trzeba całość polakierować podkładem antykorozyjnym.
- Po każdorazowym lakierowaniu należy powierzchnie lakierowana przetrzeć papierem wodnym o ziarnistości 600 – 800 aby usunąć pył po lakierniczy.
- Następna czynność to szpachlowanie nierówności, wykonujemy ją kilkakrotnie, aż do skutku – czyli do uzyskania równej powierzchni.
- Po zakończeniu szpachlowania ręcznego pokrywamy wszystkie elementy kolejna warstwą podkładu.
- Po przetarciu nowej warstwy podkładu papierem wodnym – jeśli zniekształcenia powierzchni są znikome pokrywamy całość
kitem natryskowym. - Powierzchnie taką musimy ponownie wygładzić papierem wodnym w celu uzyskania idealnej gładkości.
- Teraz pozostaje nam jeszcze tylko położenie ostatecznej warstwy podkładu oraz lakierowanie.
- Jeśli chodzi o wykonanie ostatecznej warstwy lakieru to trzeba się zastanowić jakiego typu powłokę chcemy wykonać. Do wyboru mamy lakier metaliczny lub akryl.
- Na motocyklach często występują ozdoby, nazywane szparunkami. Sposoby ich wykonania są różne.
- Montażu części należy dokonywać z rozwagą, tak aby nie doszło do uszkodzeń, najlepszym sposobem jest stosowanie podkładek sprężynowych wszędzie tam gdzie jest to możliwe.
Dzięki tego typu podkładkom nie dochodzi do zjawiska płynięcia lakieru czyli wtapiania się śrub w nowo wykonane powierzchnie. Jednak najlepszym sposobem jest po prostu dobre osuszenie części po lakierowaniu. Wg moich doświadczeń na pełne utwardzenie powierzchni potrzeba około miesiąca. Co daje nam czas na wykonanie renowacji pozostałych podzespołów motocykla. Pamiętać trzeba że zarówno szpachle, podkłady jak i końcowe warstwy lakieru muszą dobrze wyschnąć.
Poniżej wyjaśniam część z użytych pojęć.
Ręczna obróbka powierzchni
Do ręcznej obróbki używamy papieru ściernego do metalu o różnorakiej ziarnistości, odrdzewiaczy chemicznych, pilników oraz przeróżnego rodzaju końcówek obrotowych do wiertarek. Z reguły pracę ręczna stosuje się gdy nasz eksponat jest zbyt delikatną konstrukcją, lub gdy jego wartość jest zbyt wielka aby powierzyć go komuś obcemu.
Piaskowanie „do gołego”
Jest to rodzaj obróbki mechanicznej. Polega na kierowaniu strumienia piasku na powierzchnie oczyszczaną. Należy pamiętać o tym aby nie zniszczyć powierzchni obrabianej, czyli trzeba dobierać parametry obróbki do rodzaju materiału. Efektem takiej metody jest uzyskanie bardzo czystej powierzchni, jednak należy zwrócić uwagę, że elementy metalowe świeżo wypiaskowane są bardzo podatne na korozje – następuje ona w ciągu kilku godzin.
Aby się przed tym uchronić należy natychmiast nanieść warstwę podkładu. Przy piaskowaniu należy zabezpieczyć wszystkie gwinty i elementy które mogą zostać uszkodzone, np. tabliczkę znamionową ramy. Nie piaskujemy elementów, które będą polerowane lub chromowane.
Spawanie uszkodzonych elementów
Spawanie najlepiej powierzyć fachowcom, którzy posiadają umiejętność spawania bardzo cienkich elementów. A to dlatego, że blacharka motocykla jest z reguły wykonana z bardzo cieniutkich blach, które są bardzo trudne w tego typu obróbce.
Szpachlowanie
Szpachlowanie wykonujemy według instrukcji producenta. Jedyną dobrą radą jest aby przed pracą preparaty, podobnie jak lakiery schłodzić do temperatury 17-18 oC. Zbyt wysoka temperatura zewnętrzna prowadzi do szybkiego ich utwardniania. Szpachlowanie kitem natryskowym jest zabiegiem podobnym do lakierowania – wykonujemy je przy pomocy pistoletu lakierniczego.
Zabezpieczenie antykorozyjne
Podkłady antykorozyjne są dostępne w bardzo szerokim asortymencie. Ja polecam wyroby polskie, a najlepszym sprawdzonym jest GRUNTOKOR. Podkład ten zabezpiecza przed korozją i jest chemicznie obojętny – czyli nie reaguje chemicznie z farbami typu akryl, oraz ze szpachlami. Dodatkowym jego atutem jest to, że schnie w pełni w ciągu kilku godzin.
Ostateczny szlif – papiery wodne
Papiery wodne – są to papiery którymi obrabia się powierzchnie lakierowane, podczas obróbki trzeba powierzchnie obrabiane spłukiwać wodą. Do obróbki używamy papieru o ziarnistości 600 – 800.
Wybór lakieru
Lakier metaliczny składa się z dwóch składników:
- BAZA – ma kolor taki na jaki chcemy pomalować pojazd.
- KLAR – jest to warstwa zewnętrzna, bezbarwna.
Bezpośrednio na nie obrabianą bazę natryskujemy klar. Klar jest farbą akrylową, którą można polerować wg instrukcji producenta. Jeśli malujemy pojazd tylko akrylem, to powierzchnie tego typu można także wypolerować wg zaleceń producenta. Na akryl można także nanieść warstwę klaru – efekt to nadanie lakierowi głębi koloru. Kolory lakierów zarówno typu metalic jak i akryl można dowolnie tworzyć, tzn. mieszać na życzenie klienta w mieszalniach lakieru.
Szparunki
Stare pojazdy zazwyczaj są zdobione przeróżnego rodzaju malowaniami ozdobnymi. W weteranach były one wykonywane ręcznie – nazywano je szparunkami. Obecnie szparunki można także naklejać na klar lub pod klar – czyli na bazę, lub na akryl. Najlepszym sposobem jest chyba ręczne ich malowanie – tak jak w oryginale. Malowania takie można umieścić pod klarem, co przedłuży ich żywotność.
Komentarze