Polski Junak był jedynym motocyklem czterosuwowym produkowanym w czasach PRL-u. W latach 1956-1965 wyprodukowano prawie sto tysięcy Junaków w różnych wersjach nadwozia i z drobnymi różnicami w konstrukcji silnika. Do podstawowych modeli możemy zaliczyć Junaka M07, M10 i B20 (dostawczy trójkołowiec) oraz wersję crossową M07-C.
Mimo swoich licznych wad (np. niedokładności wykonania, użycia kiepskich materiałów i drobnych niedopracowań konstrukcji silnika) był jednym z kluczowych motocykli lat 60-tych. Do jego powstania przyczynili się doświadczeni rodzimi inżynierowie, a projekt silnika ma swoje korzenie w Sokole 600 i zapewne wielu innych motocyklach wczesnych lat 50-tych XX wieku.
Motocykle Junak posiadały jednocylindrowy silnik S03 o pojemności 349 cm sześciennych i mocy 19 KM z zabudowaną w jednym bloku czterobiegową skrzynią biegów.
Mimo licznych zalet motocykla ciężkiego Junak został wyparty przez dużo tańsze motocykle dwusuwowe i ostatecznie jego produkcja została zakończona w 1965 roku. Wielka szkoda, bo były już opracowane prototypy nowego, bardziej dopracowanego silnika S130.
W obecnych czasach Junak jest chyba najczęściej restaurowanym polskim motocyklem, do którego bez większych problemów można kupić oryginalne używane części, a także ich niektóre nowe zamienniki.
Komentarze